Over een Merel, een regenworm en een Duitse Staande Korthaar.
Een merelman, mooi zwart verenpak, hupt met beide poten tegelijk over het natte gras.
Zoekt zijn voedsel graag op de grond, hoofdzakelijk slak en regenworm.
Door de trilling van het getrippel denkt de worm dat er een mol aan komt gegraven of dat het regent boven zijn hoofd.
De worm baant zich een weg naar boven en naar buiten.
Dat kan de worm omdat hij uit ringen/segmenten bestaat die allemaal borstelharen hebben.
Die borstels zijn gemaakt van chitine. En met behulp van kleine spiertjes kan de worm de borstels bewegen. Wanneer de worm strekt dan komen de borstels naar buiten en doen hun werk.
Dakota, Duitse Staande Korthaar, is ook buiten op het gras.
Zij ziet de merel plots stil staan.
Met zijn kopje scheef staat hij stil en geconcentreerd en bewegingsloos te luisteren en te kijken in het gras.
Dakota staat en laat haar hoofd iets zakken en haar staart gaat recht naar achteren.
Ze staat nu in een mooie rechte lijn van neusspiegel tot puntje van haar staart.
3 poten aan de grond en 1 voorpoot licht omhoog gehouden staat ze als een 'huis'.
Ze is een Staande Hond met een passie voor veerwild, vogels dus.
Alle energie richt ze op de tevens stilstaande merel, 3 meter afstand van elkaar.
De worm kruipt nu snel naar boven en daarbij maken die borstels op zijn lijf een subtiel ratelend geluid.
Dit geluid vangt de merel, met scheef gehouden hoofdje op.
Dakota staat nog op dezelfde plek.
De worm komt uit de grond en de merel pakt hem razendsnel en effectief met zijn sterke snavel vast.
Die korte beweging zet Dakota in beweging.
Geruisloos beweegt ze 3 stappen vooruit en daarbij komt haar andere voorpoot uiteindelijk van de grond en ze staat weer.
De regenworm zet zich schrap met het achterste gedeelte van zijn lijf in zijn ondergrondse gang. Ook hier zet hij die borstelharen voor in.
Het touwtrekken met de merel is begonnen.
Dakota komt in slow motion nog 1 stap dichterbij en staat nu met 4 poten stevig aan de grond.
Rug kaarsrecht, alle aandacht voor de touwtrek perikelen daar op het gras vlak voor haar neus. Ze is ruim een meter naar voren gekomen en staat heel dichtbij de merel.
De merel en de worm worstelen het samen uit, Dakota kijkt.
Merel is de sterkste vandaag.
Met een laatste krachtige beweging van zijn kop trekt hij de worm volledig uit de grond en vliegt direct op.
Dakota staat nog en kijkt de merel na.
Dan gaat haar staart omhoog, neus naar beneden en ruikt ze aan de plek waar de worm de aarde heeft verlaten.
Ze steekt 1 van haar voorpoten uit, graaft even behendig met haar nagels tussen het gras.
Duwt naar neus in het holletje, snuift eens diep.
Daarna loopt ze terug naar haar plek in de zon en gaat liggen met haar ogen dicht.
Ik zat gedurende deze spannende thriller op een stoel, ook buiten op dat gras.
Ademloos gekeken naar dit schouwspel.